GUSTAV
Robert Koeck (Brussels / Belgium 1971) conceptual imaging > experimental science/art > interdimensional datadating > atmosphere reanimator
_ LUCA SCHOOL OF ARTS BRUSSELS (B) (KUL-university) "interior & furniture design" (1996 magna cum laude / laureate furniture design)
Earlier work domain: interior-/ furniture design (cfr "dubrovnik" , double chaise longue underneath) , scenography, object ("008734" (cfr "projects") radio controlled
underwater camera / espionage purposes / stealth - Lockheed - NASA), and art.
Projects under the name of his own project offices "orbit96", "target-locked" and "man-machine"
_ PROFESSOR / ACADEMIC" hands on"-design studios at "LUCA SCHOOL OF ARTS" (KUL-university) / Belgium (campus St-Lukas Brussels & St-Lucas Ghent (Belgium).
_Artistic philosophy (english)
characteristic for each of his projects is the experimental "misuse" of technical devices, the conversion of existing devices and even build his own tools
to capture images in uncommon ways. This, always out of a "focused serendipity", which means that he always wants to be amazed by the outcome.
In his work he evolved from a larger scale (architecture/interior) over smaller scales (furniture and object) to experimental art. He regularly switches
between 2D and 3D within the experiment: "shadow becomes matter", "volume becomes a spacial collection of point clouds" or "overlapping 360° photo
compositions become distorted 3D printed bodies...
"research and experiment" / DIY-developed image-capturing techniques / equipement & toolbuilder, provoking extreme environment conditions/
accurate research and experiment + a healthy dose of serendipity, always resulting in a synthesis image or spacial installation.
All experimental work takes root in a "think process, not product"-point of view. Photoshop or other post-processing techniques is never used.
All manipulations of the image take place during the recording / shutter time which he likes to call "premature pixel interventions".
artistiek profiel / werkmethodes / zelfreflectie... (flemisch-dutch)
Bij het reflecteren over de “verschillende”, doch zeer logische trajecten uit mijn loopbaan, kwam ik tot het besef dat het telkens ging om een zoektocht naar compromisloos ontwerpen. Een sterke evolutie deels naar schaalverkleining en deels naar abstractie drong zich tijdens mijn professioneel traject organisch op...nl: van architectuur, over interieur-, meubel-/objectontwerp tot conceptuele en zeer zeker onderzoekend-experimentele kunst. (misbruik van bestaande technieken én ontwikkeling van volledig nieuwe technieken tot zelfs ontwikkelen van nieuwe beeldcaptatie-tools)
Die evolutie ontstond, enerzijds om het ontwerp- en uitvoeringsproces volledig zelf in de hand te hebben (ook op dat niveau weinig tot geen compromis) én anderzijds om op die schaal me net te kunnen permitteren om straffeloos heel onderzoekend en experimenteel te werk te kunnen gaan.
Opgeleid als interieurarchitect zocht ik in mijn projecten al meteen de raakvlakken tussen kunst, wetenschap en techniek op. Reeds getuigend daarvan was mijn afstudeerproject “008734” (link: https://www.gustavv.com/008734-stealth-cam ). Het gaat hier om een zelf-ontwikkelde, volledig telegeleide spionage onderwatercamera , gebaseerd op de Lockheed stealth bommenwerpers. (cfr. : het voor de radar onzichtbare vliegtuig dat ingezet werd tijdens de golfoorlogen, wat me zowel in het “vuil-stiekeme” , alsook het “technische-facinerende” én het “specifiek-esthetische” enorm bezig hield.)
Dit esthetisch-technisch onderzoek werd nadien ook doorgetrokken in interieur-, meubel-en objectontwerp. (cfr bijvoorbeeld “Dubrovnik” dubbele chaise-longue. (zie hiernaast)
Heel eigen aan elk van mijn onderzoeksprojecten is het doorgedreven experiment en het “misbruiken” van technische toestellen. Als toolbuilder ontwikkel ik zelf ook beeldcaptatie-toestelletjes en -technieken en pas ik deze simultaan of alternerend mixedmedia-gewijs toe.
Dit telkens vanuit een “gerichte” serendipiteit, hetgeen maakt dat ik ook mezelf kan/wil blijven verbazen. Die serendipiteit, alsook de filosofie van “think process, not product” en het standpunt van géén “fotograaf” te willen zijn, voelen dan ook aan als mijn sterkste uitgangspunten.
Alle manipulaties van het beeld (hetzij in 2D of 3D) gebeuren tijdens de opname zelf, wat ik graag als “premature pixelinterventies” benoem. (Nooit digitale nabewerkingen zoals photoshop)
Elk project krijgt op die manier zowel een conceptueel als technisch verbazend eigen ontstaansverhaal, zoals bijvoorbeeld:
-“Don’t tell God your plans”-serie : Zelf ontwikkelde techniek, waarbij letterlijk tijdens variërende sluitertijden, met laserlicht in lagen geschilderd wordt op lichamen. “laser light body painting” noem ik het.
-“Death struggle of a blue tuna”, “surgical stretch”,…“misbruiken” van een fotofinish-toestel uit de atletiekwereld waardoor een 3D-beeld ontleed wordt tot een getrokken lijn als een chirurgische snede door het beeld, dewelke vervolgens in tijd uitgetrokken wordt..
-“Time-shifting”: concept: relatie tussen drone-beelden van taxiënde vliegtuigen versus choreografie van A.T. De Keersmaeker. Technisch: opeenvolgende toepassing van technieken (Drone (video-) beelden geprojecteerd via een oud televisiescherm (zichtbare pixels) en dit gegeven gelijktijdig scannen met een zelf-ontwikkelde handscan tool. (de techniek uit een flatbedscanner omgebouwd tot een manuele handscan.) (cfr projecten “time-shifting” en “pixel disorder”).